Vatanı doğu Akdeniz ülkeleri olup zamanla Fas'tan Çin'e kadar yayılmış ve en son olarak Amerika'da yetiştirilmeye başlanmıştır. Eski Mısır yazıtlarından (Papürüsler) anlaşıldığına göre çemen tohumu baharat olarak MÖ:2000 yıllarından beri iştah açıcı, kuvvet ve zindelik verici olarak kullanılmıştır. Arapça helbah veya helbak olarak anılan bitki Türkçe’ ye hulebe olarak geçmiştir. Türkçe boyotu diye anılması ise meyvelerinin uzun boylu olması nedeni ile ‘’Poy’’ isimle anılır.

Tohumları kırmızı bibere benzeyen, 10-50 cm yükseklikte, karabiberle karıştırılarak pastırma çemeninde kullanılabilen bir bitkidir.Ayrıca kırmızı biber, kimyon, tuz, reyhan, kekik gibi başka bitkilerle karıştırılarak da tüketilebilir. Tohum alındıktan sonra geriye kalan meyve parçalarının toz edilmesi ile elde edilen bir üründür.

Ülkemizde de Trakya, Marmara, Orta, Güney ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yetiştirilmektedir.

Trakya insanı için mükemmel baharattır.Bulgar Göçmenleri tarafında kullanımı başlatılmış ve zamanla yaygınlaştırılmıştır.Özellikle Süleymanpaşa'da sırf poy kokan köyler vardır. Hatta insanın üstüne öylesine siner ki, bu kokuyu nerede duyarsanız duyun, hemen hemşerim memleket nere beya diye muhabbete dalabilirsiniz.

Özellikle kahvaltılarda sıcak köy ekmeğinin üzerine tereyağ sürüp biraz da poy eklenip yenir. Mis gibi kokusu çeşitli yemeklerde kullanılmasının başlıca sebebidir diyebiliriz. Tarhana çorbasına, bulgur pilavına, etlere, tavuk soteye, menemene, hamur kızartmalarına inanılmaz yakışır. Kokusu biraz ağırdır. Bir süre elimizde kalabilir.